Elindeki ürünü lisanslı depoya koymak isteyen çiftçi, gerçek kişi veya bir şirket ilk önce Elektronik Kayıt Kuruluşu tarafından yetkilendirilmiş bir banka veya aracı kurumdan yatırım hesabı açtırmak zorundadır. Ürününü ve yatırım hesabı bilgilerini alan kişi lisanslı depoya gider. Lisanslı depo ilk önce ürünün sınıflandırılmasını ister. Bu işlem referans laboratuvarlarca yeterliliği kanıtlanmış, akreditasyon denetiminden geçmiş ve bakanlık tarafından onaylanmış, Yetkili Sınıflandırıcı Laboratuvarlarca yapılır. Bu laboratuvarlar tüzel kişilik olarak lisanslı depolardan farklıdır. Ürünün sınıflandırılması işleminde lisanslı depoların bir etkisi yoktur. Yetkili Sınıflandırıcı üründen alınan numuneler üzerinden analizlerini gerçekleştirir ve TSE standartları çerçevesinde hangi sınıfta olduğunu ve karşılığında lisanslı deponun hangi ISIN koduna denk geldiğini belirler. Çıkan sonuca göre yetkili sınıflandırıcı laboratuvar ürünün lisanslı depolarda saklanıp saklanamayacağına karar verir.

Ürün depolarda saklanmaya değer ve kalite sınıfı belirlendiyse örneğin “Buğday, Kırmızı Ekmeklik, 1. Sınıf” gibi bu aşamadan sonra lisanslı depo ürünü saklayıp saklayamayacağına karar verir. Bazen lisanslı depolarda ürün kaliteli olsa bile o ürünü saklayacak depo bulunmayabilir veya deponun tüm silolarında mısır olduğu için buğdayı saklayamaya bilirler. Lisanlı depo ürünü kabul ederse net ağırlığını hesaplar. Net ağırlık hesaplandıktan sonra lisanslı depo görevlisi belirlenen ISIN kodu ve miktarda ürünün yatırım hesabına eklenmesi için bilgileri elektronik kayıt kuruluşuna aktarır. Bu aşamadan sonra artık ELÜS oluşmuştur. Ürün sahibi tıpkı hisse senetleri gibi miktarınca ürününü yatırım hesabını açtığı aracı kurum veya bankasında elektronik senet olarak görebilir.